Jaja, de lang beloofde review over de film War Horse is er eindelijk. Ik ben hem gaan kijken met een van mijn beste vriendinnen, Dagmar. Hier een verslagje!
16u40 : Oef, toch nog op tijd bij de biosoop geraakt! Het regent, daarom hebben we binnen met elkaar afgesproken. Ik word afgezet op de hoek rechtover de cinema. Zonder jas en met mijn handtas dicht tegen me geklemd ren ik de het plein over en toen ik net de deur wou openen deed Dagmar de andere deur al voor me open. Ze was er dus al!
16u45 : We staan aan te schuiven aan de kassa. We babbelen over het feit dat we allebei supergraag deze film wouden zien, maar onze ouders niet. Ze vond het dus een hemelgeschenk toen ik haar die ochtend vroeg om te gaan. Betalen. Ticketje in handen. Oke, op naar de foyer!
16u55 : Grr, ik weet echt niet wat ik moet nemen! De nachos met kaassaus zien er heerlijk uit en staren me verleidelijk aan, maar een film is toch geen film zonder popcorn? Of zou ik toch voor die pak chips gaan?? Uiteindelijk neem ik de popcorn en in alle haast geen drinken mee.
17u : Eindelijk de film gaat beginnen. We kiezen een plaatsje uit in het midden van de zaal en praten nog wat over koetjes en kalfjes.
De film begint.
Ik laat voor de zoveelste keer een traantje.
Afgelopen!
19u30 : De film is vroeger gedaan dan er vermeld stond, nu hebben we nog even tijd om wat bij te kletsen. We gaan zitten op de grote trap in de glazen inkomhal, het is al donker buiten en het regent. Binnen blijven dus!
19u40 : Ons vervoer is onderweg dus we verplaatsen ons naar buiten. Na een hele poos wachten zitten we dan toch in de lekker warme auto. Naar huis!
20u : Toch niet naar huis. We stoppen bij de pita bar, met die heerlijke pita's op mijn schoot gaan we nu echt naar huis.
Dit was het verloop van de avond. Nu wat ik ervan vond..
De film is heel zielig. Je gaat de zaal niet uit zonder de pandalook, gegarandeerd!
Het paard waar alles om draait groeit gelukkig met z'n moeder op in de oneindige grasheuvels van een boer. Albert, een boerenzoon uit de buurt is onder de inruk van het jonge veulen. Hij gaat er elke dag naartoe en ziet het opgroeien. Tot het veulen en de moeder naar de veilingsmarkt gaat om verkocht te worden. De volbloed wordt gescheiden van zijn moeder en heeft hier diep verdriet om. Wegens concurentie en haat voor zijn rijkere vriend koopt een andere landbouwer het veulen. Hier geeft hij echter veel geld aan. En eigenlijk zocht hij een werkpaard, geen volbloed.
Albert, de zoon van de landbouwer is dolgelukkig dat zijn vader het paard heeft gekocht en hij besluit het te temmen. Dit proces verloopt echter moeizaam en traag. Uiteindelijk bouwen ze samen een band op. Tot er iets vreselijk gebeurt. Joey (het paard) moet naar de oorlog.
Hoe het afloopt moet je zelf gaan zien...
Ik vind het een hele mooie film, hij duurt lang maar dat is 'ie waard!! Veel huilmomenten, maar wel een echte familiefilm (oorloggenre).
Nina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten